O vindeiro 27 de outubro
celebraremos o día de Samaín participando no concurso de decoración de portas
de Samaín. A nosa proposta para este curso será una decoración que homenaxeará
a cultura mexicana e a celebración do “Día dos Mortos”, Decoraremos a porta con
dous altares e no medio destes estará representada a Dama da Morte (deusa
Mictecacíhuati, relacionada na actualidade coa “Catrina”, persoaxe de José
Guadalupe Posada, e esposa de Mictiantecuhtil, Señor da Terra dos Mortos).
Esta festa está adicada ás almas dos
nenos e familiares defuntos.
O paso da vida á morte é un momento
emblemático que causou admiración, temor e incerteza ao ser humano a través da
historia. Por moitos anos, en diversas culturas xeráronse crenzas ao redor da
morte que lograron desenvolver toda unha serie de ritos e tradicións xa sexa
para venerala, honrala, espantala e mesmo para burlarse dela. México é un país
rico en cultura e tradicións; un dos principais aspectos que conforman a súa
identidade como nación é a concepción que se ten sobre a vida, a morte e todas
as tradicións e crenzas que viran ao redor dela
Os materiais comunmente utilizados
para facer unha ofrenda para o Día de Mortos ten un significado, e son entre
outros os seguintes:
- As caveiras de doce teñen escrito na fronte o nome do defunto (ou
nalgúns casos de persoas vivas, en forma de broma modesta que non ofende en
particular ao aludido), e consómenas parentes ou amigos.
- O pan de morto é unha representación da eucaristía, e foi agregado
polos evanxelizadores españois. É un panciño doce que se enforna en diferentes
figuras, desde simples formas redondas ata cranios, adornado con formas de ósos
feitas co mesmo pan; se lle espolvorea azucre e elabórase con anís.
- As flores. Durante o período do 1 ao 2 de novembro as familias adoitan
limpar e decorar as tumbas con coloridas coroas de flores de rosas e xirasois,
entre outras, pero principalmente de cempasúchitl, as cales se cre atraen e
guían as almas dos mortos. Case todos os panteóns reciben visita de moitas
persoas.
- Retrato da persoa lembrada: O retrato do defunto suxire o ánima que
os visitará a noite do 2 de novembro. Dita imaxe honra a parte máis alta do
altar. Colócase de costas e fronte a ela colócase un espello para que o defunto
só poida ver o reflexo dos seus deudos e estes vexan á súa vez unicamente ao
defunto.
- Doce cirios: Aínda que poden ser menos, teñen que ser en pares, e
preferiblemente de cor morada, con coroas e flores de cera. Os cirios, sobre
todo se son morados, son sinal de duelo. Os catro cirios en cruz representan os
catro puntos cardinais, de maneira que a ánima poida orientarse ata atopar o
seu camiño e a súa casa á parte de auga e sal.
- Cabaza en tacha: A cabaza (Cucurbita moschata) ocupa un lugar
privilexiado tanto na cociña tradicional prehispánica como na actual. É parte
da tetraloxía alimenticia do país, á beira do millo, o frijol e o chile, cos
que se cultiva na mesma milpa.
- Papel picado: Tamén se adoitan adornar as ofrendas con papel picado
que é unha artesanía mexicana que se elabora con papel de China recortado con
figuras de esqueletos e calaveritas, leste é considerado como unha
representación da alegría festiva do Día de Mortos e do vento.
- Auga: A auga ten gran importancia xa que, entre outros
significados, reflicte a pureza da alma, o ceo continuo de rexeneración da vida
e de seméntalas e na ofrenda represéntase cun vaso cheo de auga que serve para
que o espírito mitigue a súa sede despois da viaxe desde o mundo dos mortos.
- Comida: Colócase o alimento tradicional ou o que era do agrado dos
falecidos colócase para que a alma o goce.
Todos estes elementos poranse nos
dosu altares que flanquearán a porta. Os altares estará estructurados en
diferentes niveis onde se colocarán os diferentes obxetos, comida e bebida.
